Aniołek z masy solnej z niezapominajkami o imieniu "Marzenka" :-)

Witajcie:-) No i mamy w końcu Sylwestra. Coś się kończy, coś się zaczyna. Od dłuższego czasu nie robię podsumowań ani planów związanych z tym okresem. Wolę żyć tu i teraz;-) Jednak zgodnie z tradycją chciałabym złożyć Wam najserdeczniejsze życzenia - przed wszystkim zdrowia. Uwierzcie, że to najpiękniejsza rzecz jaką można mieć:-) Zdrowia dla Was i dla Waszych najbliższych. Życzę Wam także czasu na twórczość, na rozwijanie swoich pasji i zainteresowań. Miliona pomysłów, które pozwolą się wcielić w życie, no i oczywiście czasu na ich realizację. Uśmiechu każdego dnia, radości tych maleńkich i ogromnych. Umiejętności cieszenia się z rzeczy zwyczajnych, doceniania tego co się ma i miłości:-) Wszystkiego najlepszego w Nowym 2015 Roku. No i żeby wiosna do nas jak najszybciej przyszła;-)

A tutaj aniołek z masy solnej - widać tęsknotę za wiosną? Chyba tak;-) Aniołek w klimacie "Byle do wiosny", taki właśnie projekt realizuję dopóki nie przywita nas ta cudowna pora roku;-) Zimie już dziękuję, może sobie iść;-)

Aniołek z masy solnej o imieniu Marzenka

Aniołek to klasyczny reprezentant serii "lalkowych aniołków z masy solnej". Zarówno kolorystycznie jak i dzięki detalom;-) 

Wczoraj odbyła się hurtowa sesja aniołków  z masy solnej. Chyba ponad 30 sztuk stanęło przed obiektywem;-) Do tego kilka szkatułek ozdobionych decoupage'm, zakładka do książek, kilka broszek z filcu, broszek robionych na szydełku, zamotki, etc. Z tego powodu często to co publikuję na blogu pochodzi z wcześniejszego okresu niż dni, w których to zamieszczam. Prace publikuję z opóźnieniem, stąd wiele z nich po prostu umyka. Więc piszę, że coś robię, a to potem często nie doczekuje się to publikacji, lub pojawia duuużo później;-) Jak na przykład stojące, siedzące, leżące aniołki;-) Które wypadły z obiegu;-) Lub już są komuś podarowane;-) Zdjęcia łatwiej i szybciej robi się za jednym razem całej serii aniołków niż pojedynczo - tyle mam na swojehttps://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6071930523930853316#editor/target=post;postID=4666700056698962176 usprawiedliwienie;-)

A tu jeszcze wracając do aniołka - zbliżenie na twarzyczkę: no i mała refleksja - "przerzuciłam się" na nową farbę do malowania "skóry", o której kiedyś tam już wspominałam. Teraz będzie to regułą, lekko ciemniejsze zabarwienie anielskiej skóry;-) Zdecydowanie łatwiej się z nią pracuje niż z farbą, której używałam przez ostatnie 1,5 roku. Do odcienia się już przekonałam, nawet teraz wcześniejsze aniołki wydają mi się blade;-)

Aniołek z niezapominajkami z serii "Lalkowych"

Na kwiatkach drobinki brokatu, na listach podobnie;-) Aniołek ma wiszące nóżki i pastelowe wdzianko;-) Taki bardzo "klasyczny". Włoski doczepione ze sznureczka w wersji blond. Muszę pokonać lenistwo w sprawie farbowania anielskich włosów. Zawsze chciałam, ale zawsze robiłam coś innego;-) Może dzisiaj się zmotywuję. Dla mnie Sylwester to po prostu kolejny, zwykły dzień. O ile Święta spędziłam w gronie rodzinnym, to w dniu dzisiejszym mamy z Mężem normalny, pracujący dzień;-) No może trzeba tylko kupić o jeden chleb więcej, bo jutro może być z tym mały problem;-)

Na dzisiaj to wszystko. Bardzo dziękuję Wam za obecność, za komentarze, za to że jesteście:-) Pozdrawiam serdecznie Agnieszka ze Starej Pracowni :-)

W styczniu szykuję dla Was pewną niespodziankę, ale na razie "ciiii";-)

Liebster Blog Award od Edytki z bloga "Mój Magiczny świat" :-)

wyróżnienie

Witajcie:-) W poniedziałkowy poranek, żeby choć raz odpowiedzieć na wyróżnienie w przyzwoitym czasie- postanowiłam od razu zabrać się do dzieła. Nie wiem czemu, ale zwykle gdzieś mi to umykało i odpowiadałam z "lekkim" opóźnieniem. Po pierwsze jest mi bardzo miło, bo wyróżnienie od zdolnej osóbki jaką jest Edytka, to prawdziwy zaszczyt. Jeżeli ktoś jeszcze jakimś cudem nie odwiedził jej bloga, to zapraszam tutaj: "Mój magiczny świat" :-)

Edytko jeszcze raz dziękuję. Zgodnie z zasadami odpowiada się na pytania zadane przez osobę nominującą - w tym przypadku miało to być podanie 11 punktów opowiadających o sobie.

Hmm...chyba już sporo takich rzeczy o mnie się dowiedzieliście, ale zaraz dopisze kolejne, żeby nie były zbytnio przytłaczające to: ;-)

1. Lubię rozwiązywać wszelakie łamigłówki, krzyżówki, sudoku, etc to już wiecie;-) Kiedy krzyżówki wydają mi się zbyt proste, to zaczynam wpisywać do nich hasła od tyłu, żeby sobie uatrakcyjnić rozwiązywanie;-)

2.Zwykle rozwiązuję krzyżówki jak automat, wpisując jedno hasło już czytam następne "pytanie" i rozwiązując całość wywołuję bardzo często uśmiech na czyjejś twarzy, gdy ktoś  się temu przygląda;-) Średnio kilkadziesiąt sekund na standardową "panoramiczną";-)

3.Czytam książki chodząc wszędzie, spacerując, etc. Np w drodze "gdzieś tam", potrafię wymijać przy tym wszelakie lampy, krzaki, ludzi, etc. Nie odrywając wzroku od tekstu. To z reguły też wywołuje rozbawienie bądź zdziwienie przechodniów;-) Nauczyłam się tego w liceum, chodząc do szkoły zawsze coś czytałam, a ponieważ zwykle czytałam po kilka książek na raz, więc wykorzystywałam każdą okazję;-)

4.Do życia jest mi niezbędne słońce, już o tym milion razy wspominałam;-) Koniecznie musi świecić, ale upałów nie lubię;-) Gdy świeci wierzę, że wszystko będzie dobrze, że wszystko jest możliwe i ogólnie chce mi się żyć i tworzyć;-)

5. Mam twórcze ADHD (też mi nowość;-)) odczuwam wewnętrzny przymus tworzenia, który determinuje mi życie. Mam milion razy więcej pomysłów niż możliwości na ich realizację;-)

6.Nie mogę ograniczyć się tylko do jednej dziedziny twórczej. Muszę sięgać po trzysta;-) Do tej pory z rozmaitych technik twórczych, to chyba tylko "lutowania srebra" nie próbowałam i wypiekania ceramiki, choć marzą mi się obie rzeczy;-) Wierzę, że "co się odwlecze, to nie uciecze";-)

7.Staram się dzielić z ludźmi tym co mam najlepszego. Często pytają mnie np dlaczego "zdradzam" swoje triki, czemu tłumaczę jak coś wykonać, czy nie boje się konkurencji? Odpowiadam zawsze, że uważam człowieka za istotę twórczą, czasami mała pomoc potrafi rozbudzić w nim całą lawinę kreatywności. Sztukę uważam za formę rozwoju, terapię, poszerzenie wrażliwości, za wszystko co najlepsze, więc dlaczego nie pomóc ludziom, nie podzielić się tym z nimi? To cudowne móc robić coś co się kocha i dzielić się tym z innymi. W pewnym sensie dawać ludziom radość i sprawiać, że uwierzą w swoje możliwości, a ja sądzę, że w każdym są nieskończone potencjały twórcze, czasami wystarczy tylko lekko kogoś "popchnąć" w kierunku ich źródła;-) W każdym z nas jest artysta, twórca, to taka mała cząstka Boga;-) Mini kreator;-) Stąd też uważam, że coś takiego jak plagiat w ogóle nie powinno istnieć, można stworzyć miliard wersji jednej rzeczy, więc po co się ograniczać. To tak jakby samemu "strzelić sobie w kolano", to takie niezrozumiałe dla mnie samoograniczenie;-)

8.Jestem totalną pacyfistką, jestem za wolnością i niezależnością każdej żywej istoty zgodnie z regułą "żyj i daj żyć innym" oraz "nie rób drugiemu co Tobie nie miłe", uważam to za cudowne maksymy. Gdyby ludzie wzięli je sobie do serca, świat byłby piękniejszy;-)

9.Zawsze staram się zrozumieć motyw czyjegoś działania, nawet gdy się z nim nie zgadzam, aby lepiej zrozumieć drugiego człowieka. 

10.Uwielbiam kosmos, marzę o dobrym teleskopie od wielu lat;-) Kocham patrzeć w gwiazdy. Oglądać filmy o wszechświecie, mgławicach, czarnych dziurach, planetach, pulsarach i innych cudach:-)

11.Gdybym miała wybrać sobie kolejny zawód (jakbym mało ich miała;-)) to chciałabym zająć się fizyką kwantową. Pociąga mnie teoria strun, bozony Hiksa, teoria wielkiego wybuchu i rozłożenie świata na mikrocząsteczki;-) Uważam, że nauka dopiero dorasta do wyjaśnienia tego, co wiele kultur i religii powtarza od tysięcy lat;-) Kiedyś mówiło się, że "nauka zabiła Boga", moim zdaniem, nauka jeszcze nie dorosła aby zrozumieć sam fakt jego istnienia;-)

Dotrwał ktoś do końca?;-) Zawsze się rozpisuję;-) A teraz nominacje: kolejność przypadkowa;-)

1. Marzenka z bloga www.chwilewobrazkach.blogspot.com/

2.Ula z bloga www.pracowniaczarymary.blogspot.com/

3.Ania z bloga www.posolonepomysly.blogspot.com/

4.Edyta z bloga www.wrzosowystrych.blogspot.com/

5.Asia z bloga www.roznosci-z-codziennosci.blogspot.com/

6. Ania z bloga www.passiflora85.blogspot.com/

7.Sylwia z bloga www.dekupazoweuroczysko.blogspot.com/

Ja nominuję siedem osób, nie wiem ile powinnam, a siódemkę lubię więc niech będzie 7;-) Pytań podobnie jak Edyta nie zadaję- jeżeli ktoś zechce wziąć udział, to też z chęcią się dowiem o nim 11 rzeczy;-) Miłego początku tygodnia:-)

Masa solna - Sowa mądra głowa - i kilka poświątecznych refleksji :-)

Witajcie:-) No to żeby tradycji stało się zadość :"Święta, Święta i po Świętach";-) Naczytałam się na blogach o Waszych świątecznych i poświątecznych refleksjach i też mnie to jakoś natchnęło filozoficznie;-) Powiem Wam, że ja w tym roku bardzo się cieszyłam z "konieczności" przygotowywania się do kiermaszu świątecznego. Dowiedzieliśmy się o nim stosunkowo późno jak na taką "okazję", bo tym razem zasób aniołków i innych detali był znacznie pomniejszony po poprzednich kiermaszach. Nie było czasu uzupełnić braków i istniał sobie w takim "skurczonym" stanie cichutko nie wadząc nikomu;-) Kiedy postanowiliśmy wziąć w nim udział okazało się, że trzeba pracować od rana do nocy. I to wyjątkowo mi pasowało. Dzięki temu moim myślom udało się krążyć gdzieś dalej niż tylko choroba Wikusi. Święta nastrajają człowieka tak refleksyjnie, a zwłaszcza te. Tu dzięki milionowi spraw do ogarnięcia udało mi się zbytnio nie przeanalizować tego stanu, z którym żyjemy. Chyba wyparłam z siebie na jakiś czas to wszystko do tego stopnia, że udało mi się jakoś spiąć i działać na podwyższonych obrotach. Kiermasz trwał pięć dni. Dzień przed Wigilią samochód spłatał nam figla (a może myślał, że to prezent) i się popsuł. Organizator nie zapewniał dla wystawców parkingu i mąż musiał daleko jechać z autem, by móc zaparkować, a potem pieszo wracał do mnie. W ten dzień (jak i w cztery pozostałe) padał deszcz. Mąż myślał, że do przejechania ma tylko niewielką kałużę, a tu okazało się, że głębokie jezioro...no i zalał się silnik. Potem samochód już nie chciał odpalić, a jak już raczył to wszedł na tak wysokie obroty, że spadł mu pasek (ten od prądu;-)). Wrócił do mnie, a po dwóch godz poszedł sprawdzić co z autem. Dojechał, a następnie dopchał samochód, bo bez paska akumulator wyssał się od razu i to był koniec kiermaszu;-) Spakowaliśmy towar, auto zostało przepchnięte na miejsce, gdzie nie wolno parkować, ale na szczęście uzgodniliśmy z Ochroną i po opowiedzeniu co się stało mogliśmy zostawić auto do rana. Akumulator pod pachę i do domu. W Wigilię mąż z akumulatorem do auta i do mechanika, a ja robić uszka;-) Głowa była nadal zajęta, założenie paska kosztowało 10zł :-) I tak chyba świat pomógł mi nie popaść w depresję w okresie świąt. Same Święta śmignęły jak zwykle, trochę potworzyłam, poodwiedzałam rodzinę i staram się jakoś ogarnąć i szczerze mówiąc już o nich nie myśleć. Powiem Wam, że mamy w domu taką tradycję, że zanim usiądziemy do Wigilijnej kolacji Babcia zawsze modli się za tych, których już z nami nie ma. Nigdy tego nie lubiłam. Zawsze wspominam wtedy jeszcze mocniej tych, których mi i tak strasznie brak. I wcale to nie jest miła tradycja. Człowiek się zaczyna zastanawiać nad rzeczami, o których nie chciałby myśleć. I potrawy wcale nie smakują później tak dobrze jakby mogły, kiedy się ma "gulę w gardle"...

No to było na tyle z filozoficznych refleksji świątecznych tegorocznego okresu Bożego Narodzenia, a teraz parka sówek. Jak się mawia "Sowa mądra głowa"i w życiu się to sprawdziło- mąż złapał jedną z nich, druga była na tyle sprytna, że się nie dała;-) Wiedziała biedna co robi, bo ta, która znalazła się w jego rękach wylądowała na podłodze, a jak się okazało stworek nie opanował sztuki latania, a może dokładniej lądowania na ziemi z zaskoczenia i ...urwało mu nogę. A miało być tak pięknie;-) Sówki miały być trzecim wariantem kolorystycznym "awangardowych, stojących sówek". Tą parkę chciałam zostawić sobie. No to z sowiej pary zrobił się singiel i niepełnowartościowa sowa;-) 

Niebieskie sówki z masy solnej

Te święta pochłonęły wiele ofiar. Pierwszy raz w życiu "udało" mi się zrzucić całą stolnicę z wypieczonymi 10 aniołkami. Już miały pomalowane skrzydełka. Sprawdzałam co się dzieje z kolejnymi, które suszyły się w piekarniku i jakimś cudem zahaczyłam spodniami o znajdującą się na krześle stolnicę, a ta zadziałała jak katapulta - dosłownie - wystrzeliła bez żadnej litości wypieczone anioły na kuchenne płytki podłogowe, które dopełniły reszty masakry na owych figurkach. Czyli z wynikiem minus 10 aniołków i minus jedną sową, zakończyłam sezon świąteczny. Przepraszam minus dwie sowy, bo kolejnej ukruszył się kapelusik chyba w trakcie transportu, bo wyjęłam ją z ukruszonym lekko. I tak minęły u mnie święta. Brat z Żoną i dziećmi na drugim końcu Polski u jej rodziny, a my tutaj. Nigdy nie spędziłam z dzieciakami świąt, bo zawsze wyjeżdżają. A chociaż raz bym chciała....ale cóż, teraz mam w planach już tylko czekać na słonko i odejście zimy. Wdrażam w życie jak w zeszłym roku projekt "Byle do wiosny" ;-) Dziękuję Wam za odwiedziny, komentarze i życzę miłej niedzieli:-) Najlepiej rozleniwionej, żeby się człowiek miał czas zregenerować przed następnym poniedziałkiem;-)

www.masa-solna.pl

Masa solna lubi szklane kaboszony :-)

Witajcie:-) No dobrze, to ja je lubię, ale wydaje mi się, że masa solna naprawdę dobrze się komponuje ze szklanymi kaboszonami. Najchętniej kupiłabym ich cały kontener;-) Jakby ktoś wiedział gdzie taki nabyć, to ja chętnie się dowiem:-)

Dzisiaj udało mi się zrobić wyprzedażowe zakupy. Nabyłam nowe foremki świąteczne za połowę ceny wyjściowej. Czekałam na wyprzedaże. W przyszłym roku będą nowe, ciekawe projekty:-)

Dzisiaj zaś mały aniołek i sówki z kaboszonami;-) Aniołek jest malutki, chyba coś około 10 cm. Dumnie prezentuje nowe skrzydełka;-)

Mały aniołek z masy solnej

A tutaj dwie bardzo zielone sowy:-)

Sowy z masy solnej w zieleni

Za oknami już totalna ciemność, pora zapalić sobie świeczki. To jedyny plus tego, że szybko robi się ciemno, można siedzieć w blasku świec do woli;-) Uwielbiam to. Miłego popołudnia:-)

www.masa-solna.pl 

Anioły z masy solnej, sowy i śnieg;-)

Witajcie:-) Jeszcze wczoraj na obiad u rodziców radośnie szłam w moich ukochanych, fioletowych balerinkach, a wieczorem...spadł śnieg. Niby koniec grudnia, ale po cichu liczyłam, że zima mnie ominie;-) Cóż, chociaż dni się wydłużają, co mnie niezmiernie cieszy:-) Nie wiem jak Wy, ale ja czekam na wiosnę, zima oby minęła jak najszybciej. Wcale mnie nie przekupi śniegiem;-)

Dzisiaj pokaże Wam zbiorczo kilka sówek i aniołków, które już zagościły na FB, a teraz rozgoszczą się na blogu, oto one:

Małe aniołki z masy solnej

Tu kolejne aniołki w całości wykonane z masy solnej, wielkość około 10 cm :

Fioletowe aniołki z masy solnej

A tu kilka sówek: różowe znane już z zielonej wersji, ale poza nimi są jeszcze niebieskie (tzn były, bo Mąż jedną z nich upuścił na podłogę i sowa skończyła bez nogi... ;-))

Sówki z masy solnej

Sówki oczywiście w całości z masy solnej: tu jeszcze w wersji świątecznej:

Sowy z masy solnej

A tu śnieżne i mroźne ;-)

zimowe sowy z masy solnej

Po kiermaszu miałam w planach odpocząć, zająć się intensywnym "nicnierobieniem", ale nie wytrzymałam. Wieczorem filcowałam na mokro kwiatki na broszki;-) Rano je kończyłam, a zaraz zabieram się za kolejne "rękoczyny";-)
 miłego wieczorku Kochani:-)

Zapraszam na www.masa-solna.pl

Świąteczne leniuchowanie...to nie dla mnie;-)

Witajcie:-) Miałam w planach błogie leniuchowanie, ale...nie wytrzymam;-) Już wczoraj wieczorem po powrocie z Wigilijnej kolacji ciągnęło mnie do tworzenia. Kilka dni kiermaszu oderwało mnie od tego i pomimo wcześniejszego zmęczenia już zdążyłam się za tym stęsknić. Cóż, tak to jest jak się chyba za mocno kocha to co się robi;-) Już na pewno wiem, że dzisiaj coś nowego powstanie, bo nie dam rady tak "nic nie robić" dłużej;-) A jak u Was- odpoczynek czy czas wolny czas wykorzystacie na tworzenie?

Jak wiecie ostatnie pięć dni (poza Wigilią) spędziłam z mężem na Świątecznych Targach Prezentów w galerii "Drukarnia". W pierwszy dzień "trafiliśmy" do internetowej Gazety Wyborczej. Jeżeli ktoś jest ciekawy to zapraszamy tu: 

Kilka kolczyków z fimo

Tutaj zamotki

Aniołki z masy solnej

I znowu kolczyki z fimo ;-)

Kolory zdjęć z kosmosu, totalnie przekłamane- wszystko wygląda w rzeczywistości kolorowo, a tutaj takie szaro-niebieskie i wyprane z kolorów;-) ale chyba coś tam widać. No i premierowo-nowy rodzaj aniołków się pokazał jeszcze zanim zdążyłam pokazać je na blogu- czy wiecie, o których mowa? Nazwałam je "Mariolki";-) Na zdjęciach z gazety są widoczne dwie, tak dla podpowiedzi;-) 

Miłego świątecznego dnia, wolnego od trosk, wypełnionego rodzinną atmosferą:-) 

Wesołych Świąt:-)

Kochani! Z okazji świąt wszystkiego co najlepsze:-) Spełnienia marzeń tych malutkich i tych wielkich, realizacji planów, wytrwałości. Powodów do uśmiechu każdego dnia. Poczucia bycia kochanym, potrzebnym, spełnionym. Czasu na twórczość i mnóstwa weny. Przede wszystkim jednak zdrowia, zdrowia i jeszcze raz zdrowia! Dla Was i dla Waszych bliskich. Tego z całego serca życzy Stara Pracownia...   :-)

Świąteczne ozdoby na choinkę z masy solnej